Skąd tytuł wystawy? Jak przyznał artysta, szczególnie interesują go techniki malarstwa ściennego. Sam lub pracować warstwami tynku i farby, zdzierać je i znów nakładać. „Ściana, płótno, papier” – tak wymienia swe zainteresowania. Obrazy traktuje jako etap przejściowy, ciągle je zmienia i często sam jest zdumiony efektem końcowym. Lubi badać działanie materii malarskiej, dlatego na jego pracach zaobserwujemy przenikające się warstwy koloru. Piędziejewski zastanawiał się, jak mógłby nawiązać do malowidła ściennego z motywem pasm i prostokątów, dlatego wśród pokazanych obrazów sztalugowych dominują kompozycje abstrakcyjne. Postawił w nich na wrażliwe oddanie światła i „dźwięku” barw.
Na wystawie ważne są też prace na papierze, które artysta potraktował jako samodzielne dzieła, a nie szkice wstępne. Wyeksponował na galeryjnym stole, w specjalnie przygotowanych teczkach. Można je dowolnie oglądać, przekładać, odwracać. Tu najlepiej poczujemy wolność tworzenia, tak bliską Piędziejewskiemu.